Tüm duyarlılığımı sakladığım buz gibi bir şişeyi yudum yudum tüketirken en mahrem yerimden dokundu. Söyleyeceklerim ıssız bir tada varacak kadar kifayetsiz mi kalacak? Yoksa bir sigara dumanı somutluğunda zehirleyici mi? Ürkme! Adımla korkak benliğini güvercin yüreğimin uçsuz derinliğine. Sana hazırım. Sen kılıçsız bir şövalye olarak dikilirken benimle bir olma savaşında; bu dehlizin hoyratlığı ince ruhuna zor gelecek. Haz almanın tüm duyarlı keyfi ele geçirse de ıslaklığını; ölümlü bir “Emredici”ye boyun eğecek kadar alçalmamalısın. Şimdi ruhumun şehvete yatkın kısmını beklemeye aldım: bana tövbe edişini izlemek için. Sanmam! Zevk yoğuruyor tutkudan kavrulan bedenlerimizi. Ben klitorisimi affettim: sen beni affedebilecek misin?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder