ADI OLMAYACAK

Biraz önce ölmüştüm, dedi. Dışarıda ağlayan bir kadın sesi çığlık çığlık. Şimdi ölü bedenimin yeniden dirilişini kutluyorum.  Perde perde yükseliyor ses. Bu kadar erken bir zafer beklemezdim doğrusu. Çürümeyi isterdim. Boyun eğmeyi dilerdim toprağın sahipliğine. Yüzyıllık ölüler gibi bir hiç olmayı beklerdim. Oysa kokusu bile çıkmayan bir diriliş öyküsü bu. Adı olmayacak kadar baştan savma. Şimdi beni aradığın yerde miyim? Yanlış yerdesin, gel. Artık isimler kabuller değişti. Bakarken değiştirmeyi öğrendim. Öğrettiğin gibi. Anlamaya çalış senin için zor bu ikilem. Sıkılgan ruhun boşlukları dolduramayacak. Tıpkı beni tereddütsüz öldürüşün gibi yine duramayacaksın. Ağla ve bunun için ben sana izin veriyorum. Ardımdan tuttuğun amansız yas hiç bitmesin. Hiç bilme bu diriliş öyküsünü. Adı olmayacak sen kahrolacaksın. Gömdüğünü sandığın çürümüşlüğümle hüzünlü gecelere dalacaksın. Kan kus ve bunun için sana yalvarıyorum. Kaburgalarıma indirdiğin darbeydi bana kan kusturan. Fare sesleri. Susmuyorlar. Tahtalar içinde sıkıştığımdan bu kadar sinirliyim. Bir hapishane hücresi daha yeğdi. Artık ölü değilim. Bu bir diriliş partisi, uyanın!